Non sei por que serendipias da vida, hoxe descubrín que nunha conta de Gmail conservo os comentarios de cando este blog estaba en Blogger, e, tamén casualmente, todos aqueles comentarios teñen data de tal día coma hoxe de hai tres anos. Así que, haberá que recuperalos… Aos poucos, que son moitísimos.
Mañá, quen se achegue a este blog usando Internet Explorer, vaise atopar cun bonito erro 403. Porque mañá é o día 403, unha xornada dedicada ao cumprimento dos estándares web e que este ano vai “dedicada” ao navegador de Microsoft. Xa volo explico máis ou menos con claridade aquí, e, por suposto, na web oficial da arrogante iniciativa.
E non me sexades como Gaviotero… 😉
A crónica que nunca lerás en Sono-Tone:
Para ser fan dos Megaloves hai que ser un pouco coma eles, aínda que non necesariamente rematar tan bébedos coma Sue Ellen nos seus mellores tempos. En todo caso, o concerto deste domingo, no Rock-a-Hula bar de Humidtown foi o do “retonno” do grupo que dera non hai moito a súa “derradeira” actuación. E volveron para quedar -espero. Autodefinidos como “combo de Murder Blues Asilvestrado e Anarcountry Paleto”, demóstrano día a día porque non teñen MySpace.
Os Megaloves teñen demasiado nivel para estaren en Eurovisión. Megaloves ao Festival da OTI!
