Bucle infinitoooooooo…

Pois como levaba xa moitísimo tempo sen actualizar este blog, tiven unha desas ideas xeniais de madrugada: por que non creo unha regra de Ifrit para que cada cousa que publique no meu Tumblr apareza publicada no blog e así vou creando contidos?

E a sí fixen. Pero esquecín un pequeno detalle. Xa tiña configurado o blog para que se publicase automaticamente no Tumblr cada cousa que publicaba.

Resultado: bucle recursivo infinito. Grazas a Manuel del Río –que non é parente meu– polo aviso.

Vaaaaale. A ver se escribo máis.

[flash http://www.youtube.com/watch?v=AVv4fgEZeMI]

Un artigo cada día

Sería recomendábel escribir cada día un artigo no blog, por iso do posicionamento SEO. Bueno, mellor non. Tamén podería ser un deses propósitos do ano novo, aínda que a mediados de febreiro sexa un pouco tarde. E o ser un propósito de ano novo tamén garantiría o seu fracaso necesario. Entón, pois a ver que se pode facer. Sacarse da cabeza esta canción por exemplo. A cabeza como un bombo.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=b51p9lg0Hpc]

Día 14, 16 de agosto

Non, que ninguén se asuste. Non vou continuar coa fallida intención de seguir relatando día a día aquela viaxe (que, se me puxera nese plan, non acabaría nunca, e aburriría até as ovellas). O caso é que esta foto do vello Fulton Fish Market, ao que seica case ninguén lle tira instantáneas, foi seleccionada para a súa inclusión dentro da guía Schmap de Nova York, dentro da categoría de Food & Wine. e que se ve así nun iPhone. Sempre é recomendábel -a non ser que se sexa fotógrafo profesional e se queira vivir diso, por suposto- licenciar as imaxes baixo Creative Commons, e máis aínda se é CC-BY.

Fulton Fish Market