Facendo zapping, por pura casualidade, puxen Popular TV e atopei o que, probabelmente, sexa un dos poucos programas que paga a pena ver desa canle: Fama. Sentín esa estarrecedora sensación de lembrar cada plano do episodio, que só vira unha vez, hai case 25 anos. Aínda que, daquela, os personaxes parecíanme vellísimos e, agora, parécenme novísimos -e un chisquiño pasados de moda, tamén-. Ala, un aplauso para a Conferencia Episcopal por rescatar estas cousas que tan boas lembranzas nos traen aos puriles.
Degenerado!
Si, eu tamén quedei vendo un capítulo un día. Tremendo. En realidade Pop Tv ten unha programación bastante competente, con grandes clásicos como Banner e Flappy, La aldea del Arce e cousas así. O que define a Pop Tv é a nostalxia (do franquismo, claro).