Categoría: Endogamia

  • Non moito que contar

    Mentres sigo indeciso sobre o lugar de vacacións, e aínda sen sacar o pasaporte, aproveito para facer cousas importantes como actualizar a versión de WordPress á 2.2, para información dos crackers.

  • Voyage, voyage

    A estas alturas -falta menos dun mes- non teño nin idea de se vou ir a algures de vacacións ou non, aínda que, coñecéndome, é posíbel que acabe por non cruzar a fronteira nin nada. E no caso de ir, tampouco sei a onde, aínda que si sei que prefiro o norte ao sur e o frío á calor, sobre todo se esta supera os 40 graos. E, ademais, teño varios asuntos en contra: uns de tipo familiar e outros doutro tipo -dos que non podo falar até que pasen uns días, máis que nada por puro egoísmo-. Total, que estou confuso. Acepto suxestións, claro. 😀

  • Noite Mourente

    Como Ghanito xa o fai marabillosamente aquí e aquí, e o Regueifeiro tamén, non teño moito máis que comentar do de onte á noite, só facer achegas audiovisuais. Velaquí o vídeo do debut de Projecto Mourente:

    Vídeo

    Tamén temos fotos. Esta é duns minutos antes, cando The Homens e Projecto Mourente tamén compartiron escenario, pero cos primeiros como protagonistas:

    Na seguinte, Ghanito fala con Calidonia poucos minutos antes de que este último marchase, non sei se a consecuencia disto ou non -supoño que non.

    E esta última, lixeiramente retocada, amosa un momento posterior da noite, diante do Tarasca, onde Ifrit foi falar cuns amigos, pero penso que non eran orgasmus.

  • A cultura galega na rede

    Interesante reportaxe do programa Miraxes da Galega sobre os máis senlleiros portais da cultura galega na rede, onde sae algunha que outra xente coñecida…

  • Contra a corrente

    Se eu fose Calidonia, tería datos fiábeis sobre a porcentaxe de blogueiros que hoxe lle dedicaron unha entrada ao 25 de Abril. Pero non o vou facer. E como tampouco son Carmucha, non vou criticar ningún deles, porque ese sentimento lusófilo moitas veces non se pode evitar. Aínda que, nun día como este, os portugueses son os que máis pasan da lembranza daquel 25 de abril de 1974 e prefiren marchar de vacacións a algures como, por exemplo, Galiza, envorcada na lusofilia -que é unha parafilia como calquera outra.