Categoría: Endogamia

Cando xa levamos varios meses da ‘nova temporada de series’ ou, mellor dito, xa estamos na pausa das festas do inverno, chega o momento de falar -e non evanxelizar- das que estou a seguir. Non o fixen antes porque estou a actualizar o blog con bastante escasa periodicidade. Pero xa tocaba. Dentro dos espazos de ficción -só me vou meter cos estranxeiros, para no ferir susceptibilidades- vou repasar as que seguirei a ver, até que as cancelen, e as que deixei de ver porque non as aturo.

Vinas e gustáronme (e recoméndoas)

[flash http://www.youtube.com/watch?v=wDn7WEON8dc]

• Boardwalk Empire. Gangsters na época da Lei Seca, producida por Scorsese para a HBO… pero realmente o que me atraeu foi que se desenvolve en Atlantic City.
• Burnistoun. Algo así como unha Little Britain en versión escocesa, cos seus ás veces difíciles de entender acentos e cun xeito moi peculiar de ver a vida. Haberá segunda temporada, afortunadamente, pois os seus protagonistas estiveron estas semanas a contarnos como foi a rodaxe a través do Twitter.
• This Is Not My Life. Ciencia-ficción dende Nova Zelandia sobre un home que descobre que quizais o que está a vivir non sexa a súa vida. Tamén interesa polo seu ‘exotismo’. Espero que si teña segunda temporada. Cando a estreen nos EUA -se se chega a dar o caso- haberá moita xente que a “descubra” por fin.
• An Idiot Abroad. Os artífices da xenial The Office -non falo da copia que fixeron despois nos Estados Unidos- envían o peculiar Karl Pilkington a coñecer as marabillas do mundo. A el parécelle todo horripilante. Un documental de viaxes diferente. Confeso que o vou vendo aos poucos.
• Nikita. Unha das sorpresas do ano. Parecía que ía ser outro remake dos de The CW, pero está a resultar un xeito moi aceptábel de pasar uns minutos entretidos. Xa sei, tampouco é para gañar Emmys.

Vinas sen moito entusiasmo -e quen queira velas, que as vexa

[flash http://www.youtube.com/watch?v=TqYX-qI9oxw]

• Shit My Dad Says. Aparentemente decepcionante versión televisiva da famosa conta de Twitter, aínda que tamén me gustaría saber que se esperaba diso. En calquera caso, grande William Shatner, moi lonxe do capitán Kirk.
• The Event. Serie que mestura a ciencia-ficción extraterrestre con conspiranoias, pero sen ter nada que ver con The X Files. Déixase ver, mesmo para os partidarios das explosións e doutros efectos estupefacientes.

Non pasei do primeiro episodio -que si que aguantei

[flash http://www.youtube.com/watch?v=EN6LMV4-Dfs]

• My Generation Despois de soportar os algo máis de 40 minutos de episodio, cheguei á conclusión de que non me importaba en absoluto coñecer nada máis do pasado nin do presente da vida dos personaxes. O público estadounidense debeu de pensar o mesmo, polo que esta serie foi fulminantemente cancelada.
• Hawaii Five-0. Puntos a favor: que respecta a sintonía orixinal e a presenza de dous actores coreanos que participaron en dúas moi boas series. Puntos en contra: todo o demais.

Sigo a ver

[flash http://www.youtube.com/watch?v=ccHORot0vNA]

• Stargate Universe (esta temporada será a derradeira)
• Fringe (esta temporada ameaza con ser a derradeira)
• Modern Family
• It’s Always Sunny in Philadelphia (para compensar que non soporto as series-acrónimo HIMYM e TBBT)
• Caprica (a primeira temporada foi a derradeira)
• Gossip Girl
• 90210 (non sei por que a sigo a ver, e levo un bo atraso, aínda que é certo que aos personaxes pásalles o peor do peor sempre).

Ah, e que é Miso? Pois isto.