Ao final a convocatoria foi a metade do esperado, é dicir, de dúas persoas. Aínda que chegamos a pensar en cambiar de filme por falta de quorum, ao final, Mourullo e un non-servidor decidimos seguir fieis ao programa, máis que nada porque era o único filme que nos daba a tempo a ver despois de xantar.
A ambientación da vida cotiá da época moi ben, co vestiario e todo iso, pero… un pouquiño longa, señor Garci -quen, por certo, fai a voz en off do principio-. E o final, precipitado (despois das dúas horas e media anteriores), con ese look-cutre-de-que-los-españoles-no-sabemos-hacer-escenas-de-acción, e uns surrealistas planos finais onde se bota a faltar a Espe. Memorábel o cameo de Luis Herrero e a participación de eternos secundarios do cinema hispano. Os protas… digamos que son bastante mellores ca os actores de Física y Química.